نشریه دی‌هل در گزارشی، به بررسی جنگ قدرت میان طالبان عضو شبکه حقانی و طالبان طرفدار توافق دوحه پرداخت. در این گزارش که ۲۹ اوت منتشر شد، به این مسئله اشاره می‌شود که حضور ایمن الظواهری، رهبر شبکه القاعده، در کابل درباره رابطه رهبر این شبکه تروریستی با سراج‌الدین حقانی پرسش‌های را ایجاد کرده است؛ اینکه افغانستان را واقعا چه کسی اداره می‌کند و او برای ایالات متحده آمریکا چه معنایی دارد.

هواپیماهای بی‌سرنشین آمریکا ایمن الظواهری، رهبر شبکه القاعده، را ۳۱ ژوییه در کابل ترور کردند. این نشریه می‌نویسد که ایمن الظواهری و خانواده‌اش در ویلایی مرتبط با سراج‌الدین حقانی در کابل به سر می‌بردند. دی‌هل سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله طالبان، را اصلی‌ترین و خطرناک‌ترین دلال قدرت در افغانستان می‌نامد که در رژیم طالبان بسیار بانفوذ است و اختیار انتصاب استانداران بخش‌های شرقی افغانستان در دستان او است.

بر اساس گزارش این نشریه، سراج‌الدین حقانی کنترل سازمان‌های دارای قدرت مانند اداره اطلاعات، کنترل کابل و نیز نیروهای امنیتی طالبان را در اختیار دارد.

نشریه دی هیل اشاره می‌کند سراج‌الدین حقانی که وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا برای دستگیری او، ۱۰ میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود، ملا عبدالغنی برادر و همراهانش را که روند مذاکرات صلح با حکومت پیشین و ایالات متحده را پیش بردند و به توافق صلح با آمریکا پایبندند، به حاشیه راند و قدرتشان را محدود کرد. همان‌طور که در سپتامبر ۲۰۲۱، اختلاف نظر سر تعیین یک وزیر کابینه سبب شد تا ملا محمد یعقوب، پسر ملا عمر، نخستین رهبر طالبان، و ملا عبدالغنی برادر به قندهار بروند.

این نشریه در ادامه، با تاکید بر اوضاع سیاسی و امنیتی نامطلوب افغانستان که در آن، بیش از نیمی از جمعیت این کشور به کمک‌های فوری نیاز دارند، حدود یک میلیون کودک با خطر سوءتغذیه مواجه‌اند و بنا بر تخمین سازمان ملل متحد تا نیمه‌های سال ۲۰۲۲ حدود ۹۷ درصد جمعیت افغانستان زیر خط فقر زندگی خواهند کرد، می‌نویسد از آنجا که سراج‌الدین حقانی ملا برادر را که به توافق صلح با آمریکا متعهد است به حاشیه رانده و از سوی دیگر، شبکه حقانی به رابطه با القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی ادامه داده است و حتی از شاخه خراسان گروه داعش هم استفاده ابزاری می‌کند، به رسمیت شناخته شدن طالبان از سوی جامعه جهانی ناممکن به نظر می‌رسد و تا زمانی که سراج‌الدین حقانی در راس رژیم طالبان باشد، مهار افراطی‌گری، به رسمیت شناخته شدن طالبان و کاهش بحران بشری در افغانستان ناممکن خواهد بود.